Πρωτομαγιά των εργατών
|
Στις Ηνωμένες
Πολιτείες από το 1790, η 4η Ιουλίου, ημέρα της Ανεξαρτησίας γιορταζόταν από
τους εργαζόμενους, κυρίως από τα πρώτα συνδικάτα που έθεταν την ίδια εποχή το
πρώτο εργατικό αίτημα, αυτό του δεκαώρου
εργασίας. Την Πρωτομαγιά του 1886 το Ευγενές Τάγμα των Ιπποτών
Εργασίας (The Noble Order of the Knights of Labor), ένα κίνημα στις Η.Π.Α. που
επεδίωκε να οργανώσει την παροχή και διανομή αγαθών σε συνεταιριστική βάση και
αριθμούσε 700.000 μέλη, κήρυξε γενική απεργία σε συνεργασία με άλλες μικρότερες
εργατικές ενώσεις της χώρας, μεταξύ των οποίων και η Αμερικανική Ομοσπονδία
Εργασίας. Με βασικό αίτημα το -οκτάωρο
εργασίας -το κεντρικό σύνθημα «8
ώρες εργασία, 8 ώρες ανάπαυση και μόρφωση, 8 ώρες ύπνος» η απεργία
κινητοποίησε περί τις 100.000 απεργούς στο Σικάγο κυρίως και συνδυάστηκε με
υπαίθριες διαδηλώσεις, συμπλοκές με την Αστυνομία, θύματα και συλλήψεις. Η
Αμερικανική Ομοσπονδία Εργασίας από τη χρονιά εκείνη και το 1892 πολλαπλασίασε
τον αριθμό των μελών της και μέσω απεργιακών κινητοποιήσεων πέτυχε τη σύναψη
συλλογικών συμβάσεων εργασίας στις οποίες εμπεριέχονταν και ρήτρες για τη
διασφάλιση του οκταώρου.
Οι εξελίξεις αυτές
στην άλλη άκρη του Ατλαντικού είχαν εντυπωσιάσει τους Ευρωπαίους ηγέτες
εργατικών κινημάτων και σοσιαλιστικών κομμάτων ώστε, να καθιερωθεί η εργατική
Πρωτομαγιά από την επόμενη χρονιά για την προβολή των εργατικών διεκδικήσεων
και βασικό αίτημα το οκτάωρο καθημερινής εργασίας. Στους εορτασμούς που
ακολούθησαν προβλήθηκαν επίσης αιτήματα σχετικά με την απαγόρευση της παιδικής
εργασίας, τη χειραφέτηση της γυναίκας, αντιρατσιστικά, αλλά και φιλειρηνικά,
κατά των πολέμων και των εξοπλισμών κλπ.
Από τη δεύτερη
χρονιά καθιέρωσης του εορτασμού, το 1891, καταγράφεται η μεγάλη απεργία των
υφαντουργών στη Γαλλία και τα πρώτα θύματα μεταξύ των απεργών στη διάρκεια
ταραχών που επακολούθησαν.