Ο ΥΜΝΟΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

« Ο Ύμνος του Βιβλίου »

Πες μου κάτι, τι αξίζει πιο πολύ από φλουριά;
Πες μου κάτι, τι χαρίζει γέλιο, κέφι και χαρά;

Έλα, πες μου τι γεμίζει παρηγόρια την καρδιά;
Έλα, πες μου, τι σκορπίζει την πιο μαύρη συννεφιά;

Έλα, πες μου, τι ‘ναι εκείνο που με κάνει και δακρύζω,
Που με κάνει να γελάω, που με κάνει να ελπίζω;

Έλα, πες μου, τι ‘ναι εκείνο που με κάνει να γιορτάζω,
Που με κάνει να πετάω, στα ουράνια να καλπάζω;

Ένα βιβλίο! Ένα βιβλίο!

Ένα βιβλίο που μαγεύει, όνειρα στο νου φυτεύει
Και στο ταξίδι της ζωής, πιστά μας συντροφεύει!

Ευγένιος Τριβιζάς

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ 2016

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια … πριγκίπισσα; Όχι. Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια βιβλιοθήκη. Ήταν και ένα κορίτσι που το έλεγαν Λουΐζα και πήγε πρώτη του φορά στη βιβλιοθήκη. Περπατούσε αργά, σέρνοντας μια τεράστια σάκα με ρόδες. Κοίταζε παντού τριγύρω με έκπληξη: Ράφια και άλλα ράφια γεμάτα με βιβλία …τραπέζια, καρέκλες, χρωματιστά μαξιλάρια, ζωγραφιές στους τοίχους και αφίσες.
«Έφερα μια φωτογραφία μου» είπε ντροπαλά στον βιβλιοθηκάριο.
«Θαυμάσια Λουΐζα». Θα ετοιμάσω την κάρτα σου για τη βιβλιοθήκη. Στο μεταξύ, διάλεξε κάποιο βιβλίο. Μπορείς να διαλέξεις ένα και να το πάρεις στο σπίτι σου, εντάξει;»
«Ένα μόνο;». Ρώτησε η Λουΐζα απογοητευμένη.
Χτύπησε το τηλέφωνο εκείνη τη στιγμή και ο βιβλιοθηκάριος άφησε το κορίτσι μοναχό του να κάνει αυτή τη δύσκολη δουλειά, να διαλέξει μόνο ένα από τη θάλασσα εκείνη των βιβλίων στα ράφια. Η Λουΐζα έσερνε τη σάκα της τριγύρω και έψαχνε,  έψαχνε,  ώσπου βρήκε την αγαπημένη της Χιονάτη. Το αντίτυπο εκείνο είχε σκληρό εξώφυλλο και πανέμορφες εικόνες. Με το βιβλίο στο χέρι, έσυρε ξανά τη σάκα και, καθώς έκανε να φύγει κάποιος τη χτύπησε ελαφρά στον ώμο. Παραλίγο να πέσει κάτω η Λουΐζα από την έκπληξη. Δεν ήταν άλλος παρά ο Παπουτσωμένος Γάτος με το βιβλίο του στα χέρια, ή μάλλον στα μπροστινά του ποδαράκια! «Τι κάνεις; Πώς είσαι;» Τη ρώτησε όλο ευγένεια. «Αυτές τις ιστορίες με τις πριγκίπισσες δεν τις έχεις μάθει  όλες πια Λουΐζα; Γιατί δεν παίρνεις το βιβλίο μου; Τον Παπουτσωμένο Γάτο, που είναι πιο αστείο;»
Κατάπληκτη η Λουΐζα με τα μάτια γουρλωμένα, δεν ήξερε τι να πει.
«Τι συμβαίνει; Σου έφαγε τη γλώσσα η Γάτα;» Αστειεύτηκε αυτός.
«Είσαι στ’ αλήθεια ο Παπουτσωμένος Γάτος;»
«Εγώ είμαι. Ολοζώντανος. Πάρε με, λοιπόν, στο σπίτι σου και θα τα μάθεις όλα για την ιστορία μου με τον Μαρκήσιο του Καραμπά».
Το κορίτσι, σαστισμένο ακόμη, συμφώνησε ναι με το κεφάλι.
Ο Παπουτσωμένος Γάτος, με ένα σάλτο μαγικό ξαναμπήκε στο βιβλίο και μόλις η Λουίζα ξαναέκανε να φύγει κάποιος  την ξαναχτύπησε ελαφρά στον ώμο. Ήταν εκείνη!
«Άσπρη σαν το χιόνι, μάγουλα σαν τριαντάφυλλα και μαλλιά μαύρα σαν τον έβενο». Ξέρετε ποια ήταν;
«Η Χιονάτη!» φώναξε η Λουΐζα έκθαμβη!
«Λουΐζα πάρε με κι εμένα! Αυτό το αντίτυπο είναι πιστή αναδιήγηση της ιστορίας που έγραψαν οι αδερφοί Γκριμ!» της είπε δείχνοντας το βιβλίο της.
Έτοιμη ήταν η Λουΐζα ν’ αλλάξει πάλι το βιβλίο, μα ο Παπουτσωμένος Γάτος εκνευρίστηκε:
«Χιονάτη, η Λουΐζα έχει αποφασίσει! Γύρνα στους έξι νάνους σου!»
«Οι νάνοι μου είναι εφτά και η Λουΐζα δεν έχει αποφασίσει ακόμα τίποτα!» φώναξε η Χιονάτη , κόκκινη από θυμό.
Γύρισαν τότε και οι δύο στο κορίτσι να δουν τι θ’ απαντήσει.
«Δεν ξέρω ποιο να πάρω. Θέλω να τα πάρω όλα…»
Ξάφνου τότε συνέβη κάτι αναπάντεχο κι ολότελα παράξενο. Όλοι οι ήρωες άρχισαν να βγαίνουν από τα βιβλία τους. Η Σταχτοπούτα, η Κοκκινοσκουφίτσα, η Ωραία Κοιμωμένη , η Ραπουνζελ… Μια παρέα από πραγματικές πριγκίπισσες…
«Πάρε με μαζί σου Λουΐζα!» την παρακαλούσε καθεμιά τους.
«Χρειάζομαι μόνο ένα κρεβάτι για να κοιμηθώ λιγάκι» χασμουρήθηκε η Ωραία Κοιμωμένη.
«Μόνο εκατό χρονάκια!» την κορόιδεψε ο Παπουτσωμένος Γάτος.
Η Σταχτοπούτα άρχισε να λέει: «Θα σου καθαρίσω το σπίτι εγώ, μόνο που το βράδυ έχω να πάω σε χορό στο παλάτι του…»
«Του πρίγκιπα!» έβαλαν τα γέλια όλοι.
«Στο καλάθι μου έχω πίτα και κρασί. Θέλει κανένας λίγο;» τους πρόσφερε η Κοκκινοσκουφίτσα.
Εμφανίστηκαν τότε και άλλοι ήρωες παραμυθιών: το Ασχημόπαπο, το Κοριτσάκι με τα σπίρτα, ο Μολυβένιος Στρατιώτης και η Μπαλαρίνα….
«Μπορούμε να έρθουμε μαζί σου; Είμαστε όλοι ήρωες του Άντερσεν» της είπε το Ασχημόπαπο που δεν ήταν στ’ αλήθεια τόσο άσχημο.
«Είναι ζεστό το σπίτι σου;» ρώτησε το κοριτσάκι με τα σπίρτα.
«Αχ, αν έχει τζάκι καλύτερα να μείνουμε κοντά της…» μουρμούρισαν ο Μολυβένιος Στρατιώτης και η Μπαλαρίνα.
Φάνηκε τότε ξαφνικά μπροστά τους ένας άγριος λύκος δείχνοντας τα φοβερά του δόντια! «Ο Μεγάλος Κακός Λύκος!!!»
«Τι μεγάλο στόμα που έχεις Λύκε!» θαύμασε από συνήθεια η Κοκκινοσκουφίτσα.
«Θα σας προστατέψω εγώ!» είπε με γενναιότητα ο Μολυβένιος Στρατιώτης.
Την ίδια στιγμή άνοιξε ο Μεγάλος Κακός Λύκος το τεράστιο στόμα του και… Τους έφαγε όλους; Όχι. Απλά χασμουρήθηκε κουρασμένος και είπε ήρεμα:
«Ησυχάστε όλοι! Μια ιδέα ήθελα μόνο να σας πω. Η Λουΐζα μπορεί να πάρει το βιβλίο που θέλει, τη Χιονάτη κι εμείς να μπούμε μες τη σάκα της, που μας χωράει όλους.
Την ιδέα την βρήκαν όλοι εξαιρετική!
«Μπορούμε Λουίζα;» ρώτησε το κοριτσάκι με τα σπίρτα που έτρεμε από το κρύο.
«Βέβαια!» είπε εκείνη και άνοιξε τη σάκα της.
Οι ήρωες των παραμυθιών, μπήκαν στην γραμμή και ετοιμάστηκαν.
«Πρώτα οι πριγκίπισσες» πρόσταξε η Σταχτοπούτα.
Την τελευταία στιγμή εμφανίστηκαν ένα σωρό ήρωες από βιβλία βραζιλιάνικα. Και μπήκαν μέσα όλοι.
Η σάκα με τις ρόδες ήταν τώρα πιο βαριά από ποτέ. Ήταν τόσο βαριοί οι ήρωες! Η Λουΐζα πήρε το βιβλίο, τη Χιονάτη κι ο βιβλιοθηκονόμος το έγραψε στην κάρτα της.
Λίγο αργότερα, το κορίτσι έφτασε στο σπίτι του ευχαριστημένο και η μητέρα του ρώτησε από μέσα:
«Γύρισες χρυσό μου;»
«Γυρίσαμε!»
**Κείμενο για την Παγκόσμια ημέρα παιδικού Βιβλίου 2016, Luciana Sandroni, Ibby Βραζιλίας.
**Μετάφραση: Λότη Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου
Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου καθιερώθηκε από την ΙΒΒΥ,  τη Διεθνή Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα, το 1966, την ημέρα των γενεθλίων του μεγάλου Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (2 Απριλίου 1805), με σκοπό να εμπνεύσει στα παιδιά την αγάπη για το διάβασμα και να στρέψει το βλέμμα όλων στο παιδικό βιβλίο.
Από τότε, κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της IBBY ετοιμάζει ένα μήνυμα και μία αφίσα, που διανέμονται σε όλο τον κόσμο.
Για το 2016, το υλικό του εορτασμού το έχει αναλάβει η Ibby της Βραζιλίας.
Πηγή:http://www.lidavarvarousi.com

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ 25ηςΜΑΡΤΙΟΥ

ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΠΟΛΕΜΑΩ ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ

Σκέψεις,ποιήματα και εικόνες των μαθητών της ΣΤ΄τάξης, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Εναντίον του Ρατσισμού και την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης

"Πρόσφυγας είμαι εγώ

κι ένα σπίτι αναζητώ

κανείς δεν μ'αφήνει

να το βρω,

πίσω απ΄τα σύνορα ξεσπώ 

Ο φασίστας με χτυπά

κάθε μέρα δυνατά

φυλακισμένος νιώθω εγώ

τι να κάνω, τι να πω... "  

(Ίριδα Δ. - Νάντια Μ.)

............................................................................................................................................

 " Τα παράπονα των προσφύγων "

" Όλο μας βρίζουν, μας χτυπάνε,

αυτοί οι ρατσιστές

και τώρα στην Ελλάδα είναι χειρότερα,

για δες

Τα σύνορα μας κλείσαν,

τις ελπίδες μας στερήσαν,δεν αντέχουμε άλλο 

αυτούς τους ρατσιστές,

που δεν μας αφήνουν να ζήσουμε

όμορφες ζωές"   

( Αντώνης Κ. - Διαμαντής Κ.)

...........................................................................................................................................

" Το μαύρο γιασεμί "

 Ένας κάμπος με μπουμπούκια, με αγριολούλουδα 

και μ' ένα μονάχα γιασεμί,μαύρο..

Γιατί να το κόβουν, γιατί να το μαραίνουν τόσο πολύ;

Ένα πέταλο του ξερίζωσαν κι άρχισε να βρέχει

"αχ τι ωραία που 'ναι!"

άρχισαν και τ' άλλα..

Μήπως επειδή έχει μαλακό κοτσανάκι ή μήπως επειδή είναι μαύρο γιασεμί;;

Γιατί το απωθούν, γιατί το απομονώνουν;;;

Το βάζουν σε πειρασμό και ομιλεί:

"Γιατί γεννήθηκα μαύρο γιασεμί;"   

 ( Ελένη Μ. )

..........................................................................................................................................

 " Οι πρόσφυγες "

Άκουσα, είδα, ένιωσα, υπερασπιστηκα!

Δεν είναι απλό, δεν είναι απλό να εγκαταλείπεις τη χώρα σου!

Εσείς, που τους μειώνετε, που τους κάνετε να αισθάνονται κατώτεροι, σκεφτείτε!

Αν ήσασταν στη θέση τους, τι θα κάνατε;

Η απόρριψη, ο φόβος, είναι συναισθήματα που δεν θα θάλατε να τα νιώσετε!

Φυλακισμένοι πίσω από κλειστά σύνορα, εγκαταλελειμένοι νιώθουν!

Δεν έχει σημασία, το χρώμα σου ή η φυλή σου! Είμαστε όλοι ίσοι! " 

( Αθηνά Σ. - Τερέζα Σ. )

.........................................................................................................................................
 " Είσαι στο σπίτι σου....τρως....έχεις άφθονο νερό...ζέστη....Περνάς μια χαρά και από στιγμή σε στιγμή ένας πόλεμος ξεσπά. Βρίσκεσαι στο δρόμο αγχωμένος, στενοχωρημένος, ακούς φωνές ανθρώπων, και στην ταραχή σου , προσπαθώντας να σώσεις την οικογένειά σου, βρίσκεσαι στα μεσοπέλαγα, βαθιά..Αποξενωμένος από τους άλλους ανθρώπους, αποκλεισμένος και δυστυχισμένος, περιτριγυρισμένος από απόγνωση. Βλέποντας να σε αποφεύγουν, νιώθοντας ότι οι άλλοι είναι καλύτεροι από σένα..
Πέιτε ένα τέλος στον ρατσισμό, ένα τέλος στον πόλεμο για πάντα!"  
(Σταύρος Π. )
..........................................................................................................................................
 " Αντίκρυσα και νοιάζομαι..
Όλοι είμαστε ίσοι, όλοι είμαστε άνθρωποι, έχουμε τα ίδια δικαιώματα. 
Είμαστε;;;  
Κάποιοι νιώθουν κατώτεροι, απομονωμένοι, τελειωμένοι..
Παίζουν τη ζωή τους κορώνα γράμματα, σκέφτονται "θα ζήσω ή θα πεθάνω;"
Μην τους φοβάσαι, μην τους βρίζεις, μην τους χτυπάς.Μην είσαι ρατσιστής!
Όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι κι ας είναι στις θάλασσες για να βρουν ένα καλύτερο αύριο."
( Ανδρέας Ψ. - Μαρία Π. )

..........................................................................................................................................

 " Ο πόνος των προσφύγων

είναι μια μακρά θάλασσα,

όπως εκείνη που διέσχισαν

για να φτάσουν στην Ευρώπη"

( Άγγελος Β. - Πάνος Γ. - Ντέιβι Χ.)

...........................................................................................................................................

" Το χρώμα ενός ανθρώπου δεν έχει σημασία...αν είναι μαύρος ή άσπρος ή αν έχει σχιστά μάτια....δεν έχει καμία σημασία.Γιατί είμαστε όλοι άνθρωποι! Μπορεί διαφορετικοί αλλά ίσοι!"
( Παντελής Χ. - Αθηνά Μ. - Μπέτη Μ. )
.........................................................................................................................................

" Δεν έχει σημασία αν είσαι διαφορετικός, μαύρος, λευκός, χοντρός, κοντός. Σημασία έχει ότι είμαστε όλοι άνθρωποι. Με τον ρατσισμό κάνουμε πολλούς ανθρώπους να νιώθουν άσχημα"
( Ραούλ Ρ. - Παναγιώτης Κ. )

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΤΙΤΛΟΙ ΠΡΟΟΔΟΥ Β' ΤΡΙΜΗΝΟΥ

Αγαπητοί γονείς,

σας ενημερώνουμε ότι την Πέμπτη, 31 Μαρτίου, θα γίνει ενημέρωση γονέων των μαθητών Α' και Β΄τάξεων, στις 12:35 και θα δοθούν οι τίτλοι προόδου Β' τριμήνου, στις τάξεις Γ', Δ', Ε', ΣΤ', στις 13:15

Η Διεύθυνση του σχολείου

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΝΔΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΒΙΑΣ-ΟΙ ΔΡΑΣΕΙΣ ΜΑΣ

Οι δράσεις μας και τη φετινή χρονιά για την πρόληψη και αντιμετώπιση της  Ενδοσχολικής Βίας

Πανελλήνια Ημέρα κατά της Ενδοσχολικής Βίας 2016 from Νατάσα Ζωγάνα

 

ΕΝΔΟΣΧΟΛΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΟ ΤΗΣ ΓΡΙΠΗΣ

Στα πλαίσια ενημέρωσης των μαθητών μας για την προέλευση και τη δράση των ιών ,και πιο συγκεκριμένα του ιού της εποχικής γρίπης, που κατά τους χειμερινούς μήνες είναι σε έξαρση,έγιναν προβολή τηλεοπτικού υλικού καθώς και συζήτηση με τους μαθητές όλων των τάξεων, από 22-26 Φεβρουαρίου.
Επίσης,έγινε ενημέρωση της σχολικής κοινότητας, με σκοπό την προαγωγή της ατομικής υγιεινής των μαθητών και την προφύλαξή τους από σχετικούς κινδύνους.
Τέλος, μοιράστηκε ενημερωτικό υλικό σχετικό με τις προαναφερθείσες δράσεις.
Υπεύθυνος ενημέρωσης:Ευάγγελος Μουζάκης(σχολικός νοσηλευτής), σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς των τάξεων

ΠΕΤΡΑ,ΧΑΡΤΙ, ΨΑΛΙΔΙ... ΜΑΖΙ!

Τι κοινό έχουν μία πέτρα, ένα χαρτί κι ένα ψαλίδι; Κανένα! Είναι διαφορετικά μεταξύ τους! Αυτό όμως δεν τα εμποδίζει να είναι μαζί! Αισιόδοξο βιντεάκι ενός λεπτού για τη διαφορετικότητα και τον εκφοβισμό.