Βρισκόμαστε
στη Γαλλική επαρχία, και συγκεκριμένα, στο Fond de l' Etang, σχολείο για τα
ατίθασα και ορφανά αγόρια. Στα μέσα του 20ου αιώνα, διευθυντής είναι ο αυστηρός
κύριος Ρασίν, μότο του οποίου είναι το “Δράση – Αντίδραση”, ότι, δηλαδή, κάθε
αταξία θα ακολουθεί μια σκληρή τιμωρία. Φυσικά, η απειλή δεν έχει κανένα
απολύτως αποτέλεσμα στους μικρούς μαθητές. Γι' αυτό, θα καταφθάσουν ενισχύσεις.
Η άφιξη του
δασκάλου και μουσικού Ματιέ, το 1949, θα ανατρέψει τα πάντα στο σχολείο. Ο
ευγενικός δάσκαλος βλέπει σε κάθε παιδί ένα σύνολο άπειρων δυνατοτήτων, σε
αντίθεση με το διευθυντή του σχολείου. Δημιουργώντας μια χορωδία προσπαθεί να
μεταμορφώσει τους μαθητές και να τους πειθαρχήσει χωρίς τη χρήση της βίας.
Αυτό, όμως, δεν αποτελεί πρόκληση μόνο για τα παιδιά, αλλά και για τον ίδιο τον
Ματιέ, αφού καλείται να φέρει εις πέρας ένα πολύ δύσκολο έργο, καθώς είναι ένας
αποτυχημένος μουσικός. Μέσα από τη χορωδία γεννιούνται απρόσμενες φιλίες, όπως
αυτή του δασκάλου με τον μικρό Πεπινώ, ο οποίος περιμένει κάθε Σάββατο την
επίσκεψη από τον πατέρα του, χωρίς να γνωρίζει ότι έχει σκοτωθεί κατά τη
διάρκεια του πολέμου.
Μέσα από τη
μουσική, ο Ματιέ αλλάζει τη ζωή των παιδιών, αλλά παράλληλα ξαναβρίσκει τον
εαυτό του. Μια πολύ γλυκιά και τρυφερή ταινία, η οποία, με τη βοήθεια της
υπέροχης μουσικής, συγκινεί και βάζει σε σκέψεις. Οι ηθοποιοί δίνουν τον
καλύτερό τους εαυτό, ερμηνεύοντας τους ρόλους καταπληκτικά. Αν και το σενάριο
είναι απλό, “Τα Παιδιά της
Χορωδίας” είναι μια από τις ταινίες που αποδεικνύουν ότι ακόμα
υπάρχει ανθρωπιά στον κόσμο που ζούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου